KENT

Mutsuz insanlar kentte daha iyi yaşarlar. İnsan yüz yıl yaşar kentte de,çoktan öldüğünün ,çürüdüğünün farkında olmaz.Durumu nedir,nasıldır bakmak için zamanı yoktur,hep kalabalıktır başı.İşler ,toplumsal ilişkiler,sağlık sorunları,sanat gösterileri,çocukların sağlığı,öğrenimi..Kah falancalar,filancalar konuk gelirler,falancalara filancalara gidilir,kah bir oyunu izlemek gerekir,şu ya da bu konsere gidilir..Bilindiği gibi ,kentte her zaman insanın kaçırmaması gereken bir,hatta aynı anda iki,üç ünlü sanatçı birden bulunur.Bazen doktora gitmeniz,aileden birini götürmeniz gerekir...öğretmenler,müzik öğretmenleri,mürebbiyeler...Yaşama gelince bomboştur yaşam.Öyleyce yaşayıp gidiyorduk,hem de olayın acısını daha az hissediyorduk...
Kroyçer Sonat/Lev Tolstoy

Kadın-Erkek

YAPMADIĞIN ŞEYLER

(birbirlerini sevip mesaj kaygısı çekenlere bir kıyağımız olsun ;))

YAPMADIĞIN ŞEYLER

Hatırlıyor musun yeni arabanı
ödünç alıp çarpdığım günü?
Öldüreceğini sanmıştım beni, öldürmedin oysa.
Hatırlıyor musun seni zorla sahile götürdüğüm,
yağmur yağacağını söylediğinde
yağmurun yağdığı günü?
"Söylemiştim sana" demeni beklemiştim, demedin oysa.
Hatırlıyor musun kıskandırmak için seni
başka oğlanlarla oynaştığım ve
senin kıskandığın günleri?
Terkedeceğini sanmıştım beni, terk etmedin oysa.
Hatırlıyor musun çilekli pasta düşürüp
arabanın paspasını kirlettiğim günü?
Tokatlayacağını sanmıştım beni, tokatlamadın oysa.
Hatırlıyor musun dansın resmi giysili olduğunu
söylemeyi unuttuğumu ve
senin kot pantolonla geldiğin günü?
Bırakacağını sanmıştın beni, bırakmadın oysa.
Evet, yapmadığın çok şey vardı.
Ama dayandın bana, sevdin beni
ve korudun beni.
Çok şey vardı
benim de senin için yapmak istediğim,
Viet Nam'dan döndüğünde,
Dönmedin oysa.

LEO BUSCAGLIA/YAŞAMAK, SEVMEK, ÖĞRENMEK