Ne Zaman Kendini Dinleyeceksin?

Ne zaman kendini dinleyeceksin?

İdeallerini için çok geniş ama heveslerin için neden bu kadar tezcanlısın?

Arzularının seni yönetmesine ne kadar daha izin vereceksin?

Tüketiyorsun hep;zamanı,dostluklarını,sevgiyi,paranı,bilgini,sevecenliğini,heyecanını,saflığını,gülümsemeni ,

enerjini?

Üretmiyorsun hiç; yeni dostlukları,zamanı, bilgiyi.Yeniden kurmuyorsun içini.Kaybediyorsun,kayıplardasın.

Aşkı fedakarlık sanıyorsun,oysa çekilen tüm cefaya kendin için katlanıyorsun. Hep sevilmekten hoşlanıyorsun sevmekten korkuyorsun,karşılıksız olanından.Hep karşılık bekliyorsun.Sevgide bile,bir gülümsemede bile.

Başkalarını eleştirmek te ne kadar da rahatsın,kendine toz kondurmazken iken.Başına gelen musibetlerde hep başkalarını suçluyorsun,oysa bir bilsen evrende harika bir adaletin döndüğünü ve bu yüzden haksız olduğunu.

Söz de dinlemiyorsun hiç.Oysa bu senin içinden,özünden gelen ses. Çokça zamandır unuttuğun,bastırdığın,kulaklarını tıkadığın ,vicdanının sesi.