.."Acı çeken bu kişinin hastalığı doğasındaki bir kusurdan değil,birbirlerine uyum sağlayamamış yetenek ve güçlerinin zenginliğinden ileri gelmektedir"..
Ruhu acı çeken var mı ?sorsam şöyle...
.."Karamsarlığnın temelinde dünyayı değil ,kendi kendini küçümsemesi yatmaktaydı;çünkü kurum ve kişiler üzerinde ne kadar acımasız ve kıyıcı konuşursa konuşsun ,asla kendini dışarda tutmuyor,eleştiri oklarını yönelttiği ,aşağılayıp yadsıdığı ilk kimse kendisi oluyordu"
Neden ki?
."her insanın kendi çektiği acılara en büyük acılar diye bakar" ..
şükürsüzler böyle düşünür.yanlış bir itikat.
bozkırkurdu'ndan ..
aşkın hayal kırıklıkları bir kere aşkın kendisine inanmamıza engel olduysa çok zordur artık yeniden sevebilmek.yaşamak tabiatın en küçük kımıldanışlarını sezerek hayatın sarsılmaz bir mantık ile akıp gidişini seyrederek yaşamak herkesten daha çok daha kuvvetli yaşadığını bir ana bir ömür kadar çok hayat doldurduğunu bilerek yaşamak ve bilhassa bütün bunları anlatacak bir insanın mevcut olduğunu düşünerek onu bekleyerek yaşamak.nasıl birşeydir kimbilir ömür boyunca ruhunu kendinden saklayarak yaşamak beklemek belki biri çıkar gelir de bir manası olur herşeyin diye ve...
YanıtlaSil